Ik woon met mijn gezin in Amsterdam in een fijne gemengde buurt, zoals je die vaak ziet in steden. Zwart en wit zijn ongeveer fifty-fifty verdeeld over de wijk. Er is een supermarkt waar je alles kunt krijgen en tot een paar jaar geleden was er één – openbare – school. Vrijwel alle kinderen uit de buurt zaten erop. De school trok eerst vooral kinderen uit de lagere milieus, maar met de oplevering van nieuwbouwwoningen en de instroom van kinderen van hoogopgeleide ouders zoals wijzelf veranderde dat. Wij ouders wisten wel dat de school nog niet goed scoorde op de resultatenlijstjes, maar positiviteit en het gemak van ‘de school om de hoek’ overheersten. Er was het voornemen de school met gezamenlijke inspanning beter te maken. Beetje bij beetje lukte dit. De leerkrachten waren gedreven en het gaf een fijn gevoel dat al die kinderen met hun verschillende achtergronden samen in de klas zaten.
Lees verder in Filosofie Magazine.